Թարգմանական աշխատանք

• 

Ճամբարային օրերին թարգմանական աշխատանքի համար սովորողներին առաջարկել եմ  առակների ռուսական կայքը: Սովորողները ծանոթացել են կայքին, ընտրել են աֆրիկյան առակները: Թարգմանությունները ընթացքի մեջ են, աշխատանքն ավարտելուց հետո խմբագրվում են և հրապարակվում բլոգներում: Արդյունքում ունենում ենք աշխարհի ժողովուրդների առակների հայերեն փաթեթը: Մասնակիցները միջին դպրոցի 8-4 դասարանի սովորողներն են:

Ենգիբարյան Լևոն

Հետաքրքաշարժ հայոց լեզու

1.Խաղողի և հաղարջի ո՞ր մասը կվերցնեք, որ ապուրը համեղ ստացվի:

2.Ըստ ձևաիմաստային դասակարգման՝ ի՞նչ տեսակ բառեր կան հետևյալ նախադասության մեջ. «Գնա  հորթ  ասա՝  հորթ  անձրևից  հորթը  թրջվեց»:
3. Ունկնդիր, ունկավոր, ունկնախից բառերից ո՞րը  «չի լսում»:
4. Ձար, գզաթ, ստև: Ի՞նչ է կոչվում մարդունը:
5. Այբուբենի ո՞ր տառից կետադրական նշան կկերտեք:
6. Մոգ, արատ, սաթ, ասա, ների աղտ, կերոն բառաշարքը հակառակ ուղղությամբ կարդալ որպես նախադասություն:
7. Ո՞ր բառն է ավելորդ  շարքում՝  տաբատ, քաղաք, դարան, կատակ, պարապ:
8. Շուշան, Հասմիկ, Աշխեն, Անթառամ, Նվարդ, Նունուֆար . ու՞մ  պարտեզից  դուրս  կհանեք:
9.Ուղղել սխալը. «Հորի այծերից մեկն ընկավ հորանը»;
10.Առաջին մասս պարիսպ է, երկրորդս` ավերված քաղաք, միասին` մարդու հասակ:
11. Ո՞ր մրգի առաջին մասը դերանուն է, երկրորդը` թռչուն:
12.Ի՞նչ բնակավայր է, որի առաջին բաղաձայնը հանենք, կդառնա ուտելիք:

Օ` Հենրի «Վերջին տերևը», 18,09

Վաշինգտոն պուրակից արևմուտք ընկած փոքրիկ թաղամասում փողոցները խառնվում ու կոտրատվում են՝ վերածվելով կարճ շերտիկների, որոնք կոչվում են անցուղիներ։ Այդ անցուղիները կազմում են տարօրինակ անկյուններ և ծուռտիկ գծեր։ Այնտեղ մի փողոց նույնիսկ երկու անգամ հատում է ինքն իրեն։ Ոմն նկարչի հաջողվեց հայտնագործել այդ փողոցի հույժ արժեքավոր հատկությունը։ Ենթադրենք, թե խանութի աշխատողը ներկի, թղթի և կտավի պարտքերի ցուցակը ձեռքին այնտեղ հանդիպում է ինքն իրեն տուն վերադառնալիս՝ առանց մեկ սենթ անգամ ստանալու պարտապաններից։

Նախագծային ուսուցման ճամբար, հունվարի 11-29

Ճամբարային ջոկատ, Միջին դպրոցի 8-4 դասարան
Ստուգատեսներ
Հանրակրթական Դիջիթեք
Ազգագրական փառատոն
Ձմեռային մարզական խաղեր
Նախագծեր
Հայկական տարազ
Կարդում ենք
Ընթերցողական այլ նախագծեր
Թարգմանական նախագծեր
Սովորողը խոհանոցում
Ճամփորդական նախագծեր
Գյումրի
Սարդարապատ
Ջրվեժ արգելոց

Տոնածառի պատմությունից

Այսօր ամանորի անբաժան մասն է կազմում եղևնին։ Դեռ հազարամյակներ առաջ աշխարհի շատ ժողովուրդներ ծառի ճյուղեր էին զարդարում տարբեր տոների ու ծիսակատարությունների ժամանակ։ Սակայն դրանք որևէ աղերս չունեն Նոր տարվա հետ։ Ամանորյա տոնածառի ծնունդը կապված է գերմանական Ռեֆորմացիայի առաջնորդ Մարտին Լյութերի անվան հետ։

Սուրբծննդյան առակ

Կար, չկար, մի կոշկակար կար: Նա կորցրել էր կնոջը և ուներ փոքրիկ որդի: Սուրբ Ծննդյան նախօրեին տղան ասում է հայրիկին.
-Փրկիչն այսօր մեզ հյուր կգա:
-Դե՛, հերիք է քեզ, — չի հավատում հայրը:
-Ա՛յ, կտեսնես, կգա: Նա հենց ինքն է  այդ մասին հայտնել երազումս:
Սպասում է տղան իր թանկագին հյուրին, պատուհանից է նայում, բայց ոչ ոք չի երևում: Եվ հանկարծ նա տեսնում է, թե ինչպես են երկու  տղա ծեծում մեկ ուրիշ տղայի, իսկ վերջինս նույնիսկ չէր էլ դիմադրում: Կոշկակարի տղան վազում է փողոց, քշում նեղացնողներին  և տուն բերում  ծեծված տղային: Հոր հետ կերակրում են տղային, լողացնում, մազերը հարդարում, և կոշկակարի տղան ասում է հորը.
-Հայրիկ, ես երկու զույգ կոշիկ ունեմ, իսկ իմ նոր ընկերոջ մատները դուրս են եկել  կոշիկներից: Ես կտամ նրան իմ կաճյակները,  չէ որ դրսում շատ ցուրտ է: Այսօր նաև տոն է:
-Դե, ինչ կարող եմ ասել, թո՛ղ քո կամքը լինի,-համաձայնում է հայրը:
Նրանք նվիրում են  կաճյակները, և տղան,  ուրախությունից  շողալով, գնում է տուն:
Անցնում է որոշ ժամանակ, իսկ կոշկակարի տղան պատուհանից չի հեռանում. սպասում է Փրկչին: Հանկարծ տան մոտով մի աղքատ է անցնում և խնդրում.
— Բարի մարդիկ, վաղը Սուրբ Ծնունդն է, իսկ ես երեք օր է` հացի փշուր անգամ բերանս չեմ դրել, կերակրե՛ք, հանուն Քրիստոսի:
-Արի՛ մեզ մոտ, պապիկ, -պատուհանից կանչում է տղան, -թող Աստված քեզ առողջություն տա:
Կոշկակարն ու տղան կերակրում են, խմեցնում են ծերունուն, և ծերունին ուրախ հեռանում է նրանցից:
Իսկ տղան դեռ  սպասում է Քրիստոսին և  սկսում է անհանգստանալ:
Գալիս է գիշերը , փողոցում վառվում են լապտերները, սկսվում է ձնաբուքը:
Եվ հանկարծ կոշկակարի որդին գոռում է.
-Հայրիկ, այնտեղ` սյան մոտ,  ինչ-որ կին է կանգնած`փոքրիկ երեխայի հետ: Նայի՛ր`  ինչպես են մրսում խեղճերը:
Տղան դուրս է վազում և  կնոջը երեխայի հետ բերում  իրենց խրճիթը:
Կերակրում են նրանց, խմեցնում,  և տղան ասում է հորը.
-Ու՞ր պետք է նրանք գնան այս ցրտին: Նայիր, թե դրսում ինչ բուք է: Հայրիկ,  թող նրանք մեր տանը գիշերեն:
-Բայց մեզ մոտ որտե՞ղ  գիշերեն,- հարցնում է  հայրը:
-Այ այսպես` դու բազմոցին, ես` սնդուկին , իսկ նրանք` մեր մահճակալին:
-Թո՛ղ այդպես լինի:
Վերջապես բոլորը պառկում են  քնելու: Երազում տղան տեսնում է, որ  իր մոտ է գալիս Փրկիչը և քնքշքորեն ասում.
-Ի՛մ սիրելի զավակ: Եղի՛ր երջանիկ քո ողջ կյանքում:
-Աստված, իսկ ես Քեզ ցերեկն էի սպասում, — զարմանում է տղան:
Իսկ Աստված ասում է.
-Ես երեք անգամ ցերեկով եկել եմ քեզ մոտ, և երեք անգամ էլ դու Ինձ ընդունել ես: Այնպես, որ  ավելի լավ չէր էլ կարելի պատկերացնել:
-Աստված, ես չեմ էլ իմացել: Բայց ե՞րբ:
-Չգիտեիր, բայց, միևնույն է, ընդունել ես: Առաջին անգամ դու ոչ թե տղային ես փրկել չարագործ տղաների ձեռքից, այլ` Ինձ, ինչպես  ես եմ մի ժամանակ ընդունել  չար մարդկանց թքածներն ու  խոցերը, այդպես էլ դու …Շնորհակալ եմ քեզ, սիրելիս:
— Տեր, իսկ ե՞րբ ես Դու երկրորդ անգամ այցելել, չէ որ ես աչքս պատուհանից չէի կտրում,- հարցնում է կոշկակարի որդին:
-Իսկ երկրորդ անգամ ոչ թե աղքատը, այլ Ես էի եկել ձեր ընթրիքին: Դու հայրիկի հետ հացի  չորուկները կերաք, իսկ Ինձ տվեցիք տոնական կարկանդակը:
-Իսկ երրո՞րդ անգամ, Տեր: Ես Քեզ գոնե երրորդ անգամ կճանաչեի:
-Իսկ երրորդ անգամ Ես նույնիսկ գիշերել եմ ձեզ մոտ մայրիկիս հետ:
-Ինչպե՞ս թե:
-Մի անգամ մենք ստիպված էինք Հերովդեսից փախչել Եգիպտոս: Եվ դու Իմ մայրիկին գտար սյան մոտ ու բերեցիր  ձեր տուն: Եղի՛ր երջանիկ,  ի՛մ հարազատ, հուր- հավիտյան:
Առավոտյան տղան արթնանում  և առաջին հերթին հարցնում է.
-Իսկ որտե՞ղ է այն կինը երեխայի հետ:
Նայում է, իսկ տանը արդեն ոչ ոք  չկա: Կաճյակները, որոնք նա երեկ խեղճ տղային էր նվիրել, կրկին անկյունում էին, սեղանին դրված էր ձեռք չտված տոնական կարկանդակը: Իսկ սրտում այնպիսի  աներևակայելի ուրախություն էր, ինչպիսին երբեք չէր եղել:
Թարգմանությունը` Կարինե Պետրոսյանի:
Աղբյուրը

Պաուլո Կոելիո «Սուրբծննդյան հեքիաթ

Ըստ մի հին ու հայտնի լեգենդի, մի օր Լիբանանի հիասքանչ անտառներից մեկում ծնվեցին երեք մայրի։ Մայրիները, ինչպես հայտնի է, շատ դանդաղ են աճում, այնպես որ մեր երեք ծառերը միասին դարեր անցկացրեցին` մտորելով կյանքի և մահվան, բնության և մարդկության մասին:

Սուրբ Ծննդյան ծառի ամենահայտնի լեգենդը

Երկրի վրա իջավ խորհրդավոր սուրբ գիշերը` մեծ ուրախություն պարգևելով մարդկանց: Բեթղեհեմի լքված քարայրերից մեկում ծնվեց աշխարհի Փրկիչը: Ականջ դնելով հրեշտակների երգեցողությանը` հովիվները փառաբանում և երախտագիտություն էին հայտնում Աստծուն, հետևելով ուղեցույց աստղին` մոգերը հեռավոր արևելքից շտապում էին` խոնարհվելու Աստվածային Մանկանը: Ոչ միայն մարդիկ, այլև քարայրը շրջապատող ծառերն ու ծաղիկներն էին յուրովի մասնակցում մեծ խորհրդին: Նրանք ուրախ տարուբերվում էին` ասես խոնարհվելով Օրհնյալ Մանկանը: Բոլորն էլ ցանկանում էին տեսնել նորածին Փրկչին. ծառերն ու թփերը տարածում էին իրենց ճյուղերը, ծաղիկները` բարձրացնում գլուխները` ջանալով տեսնել քարայրի ներսը:
Բոլորից երջանիկ էին քարայրի մուտքի մոտ կանգուն երեք ծառերը, նրանց լավ տեսանելի էր մսուրը և այնտեղ պառկած Մանուկը` շրջապատված հրեշտակների դասով: Այդ ծառերն էին` սլացիկ արմավենին, հրաշալի բուրող ձիթենին և համեստ, կանաչ եղևնին: Եվ ահա լսվեց հետևյալ խոսակցությունը.
— Գնանք մենք էլ խոնարհվենք Աստվածային Մանկանը և նրան մատուցենք մեր նվերները, — ասաց ձիթենին` դիմելով արմավենուն:
— Ինձ էլ տարեք ձեզ հետ, — ամաչկոտ ասաց համեստ եղևնին:
— Ո՞ւր` մեզ հետ, — արհամարհանքով նայելով նրան` հպարտորեն ասաց արմավենին:
— Իսկ դու ի՞նչ նվեր կարող ես տալ Աստվածային Մանկանը, — ավելացրեց ձիթենին: — Դու ի՞նչ ունես. միայն ծակող ասեղներ և զզվելի կպչուն խեժ:
Լռեց խեղճ եղևնին և հնազանդորեն ետ քաշվեց` չհամարձակվելով մտնել քարայր:
Սակայն հրեշտակը լսեց ծառերի խոսակցությունը, տեսավ թե արմավենու և ձիթենու հպարտությունն ու գոռոզությունը, թե եղևնու համեստությունը: Հրեշտակը խղճաց եղևնուն և կամեցավ օգնել նրան:
Փարթամ արմավենին խոնարհվեց Մանկանը և Նրան տվեց իր շքեղ պսակի լավագույն տերևը.
— Թող այն Քեզ զովություն պարգևի շոգ օրերին, — ասաց նա:
Իսկ ձիթենին խոնարհեց իր ճյուղերն ու հոտավետ յուղ կաթեցրեց, և ամբողջ քարայրը լցվեց անուշ բույրով:
Եղևնին հետևում էր նրանց տխուր, սակայն` առանց նախանձի:
«Նրանք իրավացի են, ինչպե՞ս կարող եմ համեմատվել նրանց հետ: Ես այնքան խեղճ եմ, չնչին, արդյո՞ք արժանի եմ մոտենալու Աստվածային Մանկանը», — մտածում էր նա:
Սակայն հրեշտակն ասաց նրան.
— Քո համեստությամբ ինքդ քեզ նվաստացնում ես, սիրելի եղևնի, սակայն ես քեզ կմեծարեմ և քույրերիցդ ավելի լավ կզարդարեմ:
Եվ հրեշտակը երկնքին նայեց, մութ երկինքը փայլեց պայծառ աստղերով: Հրեշտակը նշան արեց, և աստղերը մեկը մյուսի ետևից սկսեցին թափվել ցած, ուղիղ եղեևնու կանաչ ճյուղերի վրա, և շուտով եղևնին փայլեց վառ կրակներով: Իսկ երբ Աստվածային Մանուկն արթնացավ, Նրա ուշադրությունը գրավեցին ոչ թե քարայրի սքանչելի բույրը և արմավենու շքեղ հովհարը, այլ փայլփլուն եղևնին: Մանուկը նայեց եղևնուն, ժպտաց և թաթիկները մեկնեց դեպի եղևնին: Հրճվեց եղևնին, սակայն չհպարտացավ, չմեծամտացավ և իր ողջ փայլով ջանաց լուսավորել ստվերում կանգնած ձիթենուն և արմավենուն: Չարին նա պատասխանեց բարով: Իսկ հրեշտակը տեսավ դա և ասաց.
— Սիրելի եղևնի, դու բարի ես, և դրա համար էլ կպարգևատրվես: Ամեն տարի այդ նույն ժամանակ դու կզարդարվես լույսերի փայլով, և թե երեխաները, թե մանուկները կուրախանան` նայելով քեզ: Եվ դու, համեստ, կանաչ եղևնի, այսուհետև կդառնաս Սբ. Ծննդյան ուրախ տոնի խորհրդանիշը:
Աղբյուրը

Ճամփորդություն Սարդարապատ

• 

  SONY DSC

Նախագծի ժամկետըհունվարի 11-18-ը
Ճամփորդության վայրը Սարդարապատ:
Ճամփորդության օրը  հունվարի 15-ին ժամը 10:00-16:00:
Մասնակիցներ՝ Միջին դպրոցի 8-րդ դասարանի սովորողներ:
Պատասխանատու Կարինե Պետրոսյան
Նպատակը՝ հայրենագիտական, աշխարհագիտական, ուսումնական
«Մեր գյուղերը» նախագծով, ծանոթացում Սարդարապատի հերոսամարտին, ճամփորդությամբ ուսուցում, ծանոթացում հին արհեստներին, տարազներին:
Նախագծի արդյունքում` պատումներ, տեսանյութեր, հարցազրույցներ, ֆոտոշարեր:

Նախապատրաստական աշխատանքներ

Նոր տարին հայ բանաստեղծների ստեղծագործություններում

Ռափայել Պատկանյան, Նոր տարի

Երնե~կ, թե այս Նոր տարին
Վերջ տար հայի ցավերուն,
Չարը կորչեր, ու բարին
Բուն դներ մեր սրտերուն;